هدف پژوهش بررسی تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روانشناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. از میان جامعه آماری زنان نابارور، 20 زن نابارور (10 نفر گروه آزمایش، 10 نفر گروه کنترل) به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارش شده و گروه آزمایش بصورت 8 جلسه 1.5 ساعته مورد آموزش مثبت اندیشی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف و مقیاس کیفیت رابطه زناشویی ادراک شده فلیچر (PRQC) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیری(MANCOVA) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت رابطه زناشویی زنان نابارور تاثیر داشت. همچنین در یک پیگیری سه ماهه مشخص شد که آموزش موثر بود. بنابراین می توان از مهارت مثبت اندیشی در اقدامات پیشگیرانه استفاده نمود.